Als je me zo aankijkt, met je hoofd een beetje scheef

weet ik heel diep in mijn hart hoeveel ik om je geef

mijn hand gaat door je haar, we horen bij elkaar

zo trouw en dierbaar, kom je bij me liggen

nooit eens chagerijnig, altijd vrolijk en oprecht

en jouw ogen zeggen meer, dan ik ooit heb blootgelegt

ik hou je soms niet bij en al krijg je soms mijn aandacht niet, je wijkt nooit van mijn zij

Want jij bent mijn humeur, jij geeft mijn leven kleur

en wil ik met je uitgaan, sta jij al bij de deur

ik wist niet dat het bestond, zo'n oersterk verbond

met jouw mijn trouwe hond, want ik smelt van jouw kop

en eet je soms mijn sloffen op, je bent en blijft mijn hond

ook al wordt je kogelrond en loopt het slijm je uit de mond

 JE BENT EN BLIJFT MIJN HOND

(van rene froger)